İzmir Sulungur Hattında Karamsarlık Ütop ...

'Ne zaman yağmur yağsa bu sokaklara....'

Ağrısız, sancısız yağmur heveslerinde eylülün
hiçkimsenin ağlamadığı cenaze törenleri
bizim gençliğimiz...
onun için mi solan koca bir bahardan
arda kalan tadımlık nergis hüzünleri

bize de gömülmek düştü birbirimize
kendi kırılgan iklimlerimizde
sonrası
sonrası bir filmdi işte
umrunda mı bilmiyorum..
biz aşkı anlatan filmlerde
hiç bir karede buluşmayan
belirsiz bir çift yüzdük seninle
hiç bir zaman beceremedik
birlikte ve başrollerde olmayı

/sen ya yoktun, ya çoktun
bense küçük bir çocuktum../

ışıltısız sönüşlerde eksildi dizelerimiz
ve biz, kimseyi anlatacak kadar
biz değildik seninle..

Adatepe'de mevsim hep sonbahardı
Adatepe'de biz çıldırsak ümitsizliğe bata çıka
arkasokağın kiralık kedileri bile duymazdı
bir eski şarkı, bir nefes cıgara
yaşamak dediğimiz
kalem geçerse elimize
iktisatın kapağına şiir karalamaktı

/Adatepe'de kime sorsam seni
'sana yasak' diyordu
sonra mevsimler tükeniyordu
ben ölüyordum/

Ne zaman yağmur yağsa bu sokaklara
bir büyük daha devirir yeryüzü
yıldızların o bize uzak yalnızlığından

Anlarım ki sızıp kalmıştır ayyaş bir balıkçı
yanaşıp teknesiyle Sulungura

ve senin
bir demet gül ellerinde...