İzmir kokulum Şiiri - Bülent Yapıcı

kaç yıl oldu gidişin
saymadım…
senden kalan resminle
hüzün dolu mektupların elimde
hala hasretinle yanıp tutuşan
karmaşık duygularda kırık bir kalp

birde ne, biliyor musun?
Konak’ta başlayıp
Basmane garında biten “ biz”
Martı çığlıklarında
hatırıma gelen “ seni seviyorum”lar

Şimdi;
Boşalan her kadehimde
Zehir zemberek sözlerin…
Kordonun güzelliği ile bütünleşen
Aşkımıza ağlıyorum

Biliyor musun, neredeyim?
Seni ve sevgimi yitirdiğim
Gardaki izbe vagonların birinde
seni ve sevgimi bekliyorum
Boşalan şişelerimle.

Şimdi gidiyorum
Hayalet raylar üzerinde
O ağacın altında bekleyeceğim
Gelmesen de gelemesen de
Gölge trenler peşinden sesleneceğim
Seni seviyorum “ İzmir kokulu kadınım”