İzmir'in Dağları Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Aldıkları her nefes insanlıktan bi haber,
Sokakta plastik süs bitkisi gibiler.
Örümcekli, akrepli, yılanlı, çıyanlı,
Her biri birbirinden beter.

Koy bir saksıya,
Işıksız, susuz, topraksız
Akşama kadar,
Sormadan sorgulamadan,
Öylece hiç kımıldamadan,
Hey gidi hey !
Yıllarca,
Hiç kımıldamadan öylece beklerler.

Zembereyi kur,
Çalar saatini ayarla,
Sok kayışlarına da birer tabanca,
Vay ahlaksızlar vay!
Sorgusuz sualsiz,
Gözlerini kırpmadan,
Ülkenin en güzel çiçeklerini
Ülkenin en güzel çiçeklerini diyorum
En güzel çiçeklerini
En güzel
Dalından koparır atarlar.
Ve ardından
Yalandan yalana uçan dünyalarıyla,
Vatan, millet
Din,iman naraları atarlar.

Hey sen!
Hey siz!
Hey heyy sizler !
Ne din tüccarlığınız yok edebilir,
Ne kabadayılığınız,
İzmir’in dağlarında, İzmir’in dağlarında,
Her mevsim,
İzmir’in dağlarında çiçekler açar.