Öpsem seni İzmir’im,
Darılır mı sence, sevdiğim o şehir?
Sen de, ne hainsin hani…
Bitmiyor şarkıların dudaklarımda.
Sürme çekmiş kara gözler gibisin
Bakmaya doyamadığım….
Gezdim, gördüm, yaşadım,
Ve hatta, sevdim de başka şehirleri.
Yok! Vazgeçemedim senin sinenden.
Acıtıp, acıtıp canımı…
Gelip, dinlendim kucağında defalarca.
Yaralarıma sürdüm seni, iyileştim.
Kim ne derse desin vallahi!
Ne kadar istemesem de yanında kalmayı,
Seviyorum seni vefalı İzmir’im.
Haydi uzat yanağını biraz,
Öpeceğim….
01/2005
Aysun EratKayıt Tarihi : 4.2.2005 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben de...
Ne zaman, çatlayıversem orta yerimden, Kordon'da bulurum kendimi...
Zamana sus demek kolay burada, rokanın tadı başka, elimi uzatsam gün doğumunda, midyeciler tutuverir.
Saate bakmam; oturur, kendimi bulurum bu kız kurusunda...
Kaybedenleri koyuverir, yüreğinin tam ortasına...
Aslında o
Yeniden kazananların
Susmanın
Kendini dinlemenin
Şehridir...
TÜM YORUMLAR (2)