Alışık olmayanı çarpar havası,
Aşık olanı sarar sevdası.
Güneşi yakar sanki cehennem,
Soğuk iliklere ulaşır körfezden.
Ayrı düşse de İzmir' inden İzmir' li,
Onsuz yaşayamaz
Kalbinde taşır güneşini,
Özler hep kavuran yakıcı nefesi.
Ruhu güneş gibi aydınlık,
Sevgi dolu yüreğiyle,
Düşüncesi yakışıklı insanların kenti.
Gidiyorum şimdi, puslu mavisizliğe,
Güneşi tutuk, iklimi soğuk bir şehire.
Tuttuk evimizi, etrafımız bol yeşil,
Mavisi çok olan, yalnız gök olana yeğdir.
Nereye gitsem ararım güzel şehrimi,
Sıcacık güneşle gelen o tatlı meltemini.
Hülya Gülmüş
Kayıt Tarihi : 14.4.2018
Kayıt Tarihi : 14.4.2018 09:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hasanağadaki kedi
bir haftadır
aynı duvar üzerinde uyuyor
silkelenmiş ağaçlar
mahşerdeki insanlar kadar çıplak
dizilmiş birbirine bakıyor
ben sessiz ve yalnız
o kalabalıktan geçiyorum
*hasanağa bahçesindeki kediyi tekrar hatırladım sayenizde
teşekkür ederim
saygılarımızla.
Yoksa benim gibi siz de mi uzak kaldınız güzel İzmir'den?
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)