İzmir’i Anlamak Şiiri - Mustafa Alaybeyoğlu

En son uzun, uzun dinlenmiş bir göz ile ne zaman baktın
Karşıyaka’dan…
En son Şairin dizelerinde kalmışlıktan kurtularak…
İzmir’e.

Kordondan.
İzmir’i en son ne zaman seyirle şarkında andın.
En son ne zaman mırıldandın bir şarkıda İzmir’i.

Hep Şairlerin dizelerinde kalan
İzmir’i Anlamak için.

İzmir’e yakından bakmak değil
Yakınında yaşamak gerek…

Karşıyaka’dan bir kere bin Alay bey’i vapuru’na
İçin körfez dolsun…
Bırak bir sürü yasaklar olsun
Bir sigara yak hiç içmemiş bile olsan
İzmaritini at korkma
Deniz ne pislikler temizledi!
En yakınına otur marşandizin
Mazot kokularına karışsın nefesin
Nihayetinde İzmir kokarsın…

Kıbrıs Şehitlerinde yere uzanan Can Babanın yaşadıklarını okursun…

Sen yaşadın mı?
Bence yaşa…

Hiç teleferikten Hazerfan gibi uzanmayı düşledin mi?
Deniz üstünden, rüya gibi
Bence düşle…

İzmir’i
Kızları deniz, denizi kız kokan bir kent gibi sevdin mi?
Bence sev…
Sev ki İzmir’i duyumsa.
Duyumsamadan yaşanmayan
Yaşanmadan duyulmayan hiçbir tereddüt
İzmir’e hasıl olmamalı.
İzmir yaşanmışların şehri olmalı…
Olmadı mı hala?
Bir eksiklik var sende eğer öyle ise hissetmedin mi?

İlle de Balık sevmene gerek yok
İlle de Yüzme bilmene de…
Hatta Sezen’i bile sevmene gerek, gerek bile yok.
O sen sevmeden de var bunu bil sadece.