İzmir Gibi Yanmışız Biz Şiiri - Cenk Ulu ...

İzmir gibi severiz biz.
Onun gibi güler ,onun gibi ağlarız.
İzmir gibi öpüşür mehtapla dudaklarımız.

Delikanlı tarafımız İzmir'den gelir.
Efelik sökmez bize,
kütüğümüz külhanbeyidir..
Aşığı gözünden ,bilgeyi sözünden tanırız.
Raconumuz sevdadır ,
bir tek ona kanarız.

Biz denizin kadın ,
kadının deniz kokanını severiz icabında.
Elli okka yürekli kadınlarımızı.
Bir edepsiz benzetme yaparsın ,
tanırsan ezilir ,
sözün altında kalırsın.

Rakı balık severiz mesela.
Yanında kuzu kulağı.
Ata'm gibi beyaz leblebi.
Onun sevdiği türküleri
biz de en çok severiz.
Üçüncü kadehe geçmeden ,
tüm derslerden geçeriz.

İzmir gibi düşünürüz biz.
Onun gibi hür ,
onun gibi bir ulu ağaç.
Köklerimizde sonsuz olmak gibi bir amaç.
Gözlerimiz çiğdemden ,
saçlarımız boyozdan alır rengini.
Güvercini gibi öter efkarımız ,
vapura yoldaş martı gibi süzülür ..
Gevrek gevrek kahkaha atarız.
Kumruyu yutarız demiyoruz ,
Kuş olanı üzülür.

İzmir gibi kederli,
İzmir gibi yanmışız biz.
Sahipsizlerin limanı,
medeniyetin vicdanı bağrımız.
Onun gibi asildir duygularımız,
onun gibi şehvetli yalnızlığımız.

Bir gece kondu sokağına
uzanır saatler ,
Ay gelir gönlümüze konar.
Ana gibi, baba gibi bir İzmir ,
uyumaz bizi bekler,
kollarında yeni sabahlar.