İzmir Geceleri Şiiri - Murat Nail Güney

Sevda bahçemdeki bu son gülümü,
Koparmadan kokla, kurban olurum.
Kulluğum yalnızca Tanrı`ma benim,
Dilersen, uğrunda kölen olurum.

Yorulmuş ömrümün kara treni,
Kime dert yanayım başa geleni,
Ne çare, çökmedi sevgimin demi,
Boş yaşayıp, boşa ölen olurum.

Cenneti de gördüm, cehennemi de,
Sevenim de oldu, sevmeyenim de,
Hep içime aktı yaş gözlerimden,
Herkes doğru, ben hep yalan olurum.

İzmir`in hüzünlü hep geceleri,
Hasretlik kokuyor esen yelleri,
Susmuş bülbülleri, solmuş gülleri,
Hasret ateşiyle yanan olurum.

İzmir Murat Nail Güney