İzmir foçada.. Şiiri - Sultan Ünsalan

Deniz vakur bir özgürlükle
Savuruyordu sahile dalgalarını
Üşüten keskin poyraz bir bir yalıyordu
Caddenin beyaz badanalı evlerini...

Ne bir iz ne bir alıntı kalmıştı yazdan
Sokaklar ağır işleyen zamana yenik düşmüş
Galeyana gelmiş
Gecikmiş bir sonbaharı müjdeliyordu...

Biraz sonra ağladı tüm gök yüzü..
Üfürürken bacalar dumanlarını
Ninenin agzından çıkan sigara dumanı gibi..
Koktu ağır ağır uzun sahillerde

Bir anı kalmıştı bende gizlenen
Ufkumdaki görünen bir resim coşkusu ile
Merasime dogru hızlanan bir de genetik bir şiir
Ne çaredir ki kış da bir gün bitecek.
Yaz dolaylıda olsa iz sürecekti ardından