Otuz Ekim cuma, İzmir için kederli bir gündü
Binalar yıkıldı, onlarca kat üst üste bindi
Göçükte kalan ailelerin, tümden ocağı söndü
Allah böyle bir depremi, bir daha yaşatmasın
Ocakları söndürüp, yürekleri dağlatmasın
Gündüz öğleden sonra, çok fena sallandı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta