İzmir’de Sensiz Seninle Şiiri - Zeynel B ...

Ekim’di ve güneşli bir öğlen zamanıydı
Konak’ta İlk Kurşun Anıtı önünde
Güvercinlere yem attım
Saat Kule’yi ardıma alarak
Anı fotoğrafı çektirdim
Ve seni düşündüm
Çocukları

Elinde mektupla
Bahriyeli bir asker geçti
Hasret rüzgârlarını göğüsleyerek
Yaşlı bir amca
Güvercinlere mühürlemişti bakışlarını
Ve ben seni düşündüm
Çocukları
Bir de çalkalanan Balkan’ı

Bir ressam tanıdım
Tabloları ele verir gibiydi gizemliğini şiirin
Mangal yürekli
Saçları uzun gür kaşlı
Bir ressam tanıdım kalbi incinmiş
Zamana insanlara küskün öfkeli
Gene de insancıl bir tablonun peşinde
Umuttan el çekmemiş henüs
Ve ben seni düşündüm
Çocukları
Bir de bulutsu yarını

Bir martı denize daldı
Elinde balonla bir çocuk koştu sahilde
Ben sensiz seninleyim İzmir’de
Ege’de efeler diyarında
Dudaklarımda yiğitlemeleri mırıldanıyorum
Ve seni düşünüyorum
Çocukları
Bir de bitmeyen göçü

At üzerinde sünnet olacak çocuklar geçti
Davul zurna eşliğinde
Ve içi çocuk dolu faytonlar
Ayrıcalığı yok bizim ora adetlerinden
Daha bir yanık olur Rumeli’de
Davul zurnanın sesi nedense
Ve ben seni düşündüm
Çocukları
Bir de bizim ora türkülerini

İzmir, Ekim 1995

Zeynel Beksaç