İzmir Aydın arası...

Dün gece ay vardı, sen yoktun yine kayıplardaydın
bir öfkelendim!
ne alemi vardı şimdi
ne lazım bana romantizim
şimdi birden bire özleyeceğim tuttu,
yeni gittin halbuki.
ne zaman fırsat bulup ta kaldık ki tenhalıkta
ya sen varken kapkaranlık gök yüzü;
ya sen yoksan
ne alemi var ki şimdi
dün gece ay vardı sen yoktun, kayıplardaydın yine...
gönül koyuyorum yollara
aramıza yollar arabalar trenler giriyor,
kilometreler.
kamyonlar narenciye yüklüler.
ne ki şu İzmirle Aydının arası
öfkelendim
şimdi mi sırası?

sonra birden nereden çıkıyorlar bilmem patır patır
paraşüt çiçekleri gibi, motorskletler
gökten inen papatyalar gibiler,
ah bu Egenin,
Akdenizin yolları...

seni hayal ediyorum.
geçmiş bir günün resmini çiziyorum.
Saçlarını çözüyorum; kurtuluyorlar firketelerinden,
dökülüyor omuzlarına,
cıvıl cıvıl cıvıldaşıyorlar şimdi
şadırvanda su içen kuşlar gibi...

hoş gitmediğin günlerde de bir şey olduğu yok
ne çok kalabalığız; arkadaşların,
benimkiler konu komşu,
şöyle baş başa kalsak ya bir tenhalıkta...

ne bahçede rahat var ne avluda,
bak işte yine
ayakların yalınayak
üstün başın ıpıslak
bahçeyi suluyorsun...
yedi düvelle dostsun,
kuşlar kediler ve çiçekler; durmadan mırıl mırıl konuştuğun
çiçekler...

ah bu İzmir Aydın arası,
bu Akdenizin yolları,
palmiyeler,

evleri sarıp sarmalamış kucaklamış Begonviller,
Melissalar...
sensiz hiç içime sinmiyor buralar
özledim seni...

omuzlarında cıvıl cıvıl şimdi saçların
şadırvanda su içen kuşlar gibi...

özledim seni...

17Mart/2010/p.ertesi