Dağlarında çiçekler açan İzmir sarsıldı,
Yıkılan binalarda ölenler aklımızda.
İnsanüstü gayretle yardıma çalışıldı,
Yaşayan bebekleri bulanlar aklımızda.
Apartman yazılmıştı tabuta tapularda,
Yapanların sanları kayıtlı kapılarda.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Halkı aldatanlara umut bağlamayalım,
Gözümüzü açalım çıkar sağlamayalım.
Depremden ders alalım her kez ağlamayalım,
Nevzat’ın gözyaşını silenler aklımızda.
Çok gönülden yazılmış her bir dörtlüğüne katılıyorum diyecek söz bulamıyorum
Değerli hocam aramızdan ayrılan canlara ALLAH dan rahmet diliyorum
Mekanları cennet olsun yaralı canlara acil şifalar diliyorum kalanlara sabır
Diliyorum duyarlı gönül sesin var olsun hocam saygılar selamlar gönderiyorum
Sayın İlyas Ateş, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim. Amin.
Her "felaket" biraz da ders,,,
Alana!
Bizimki zor...
Maalesef...
"Sözden öte" geçmeyen, saman alevi...
Ne diyelim?
İzmirli kendi yarasını sarar... Açanlara inat!
Duamız, gönlümüz onlarla... Allah yardımcıları olsun..
Tebrikler Ozanım...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta