ne kal der, ne elveda eder gözlerin
gidersen yıkılır bu kent
fısıldaşır mı gecelerim ışıklarla
ürperir mi kimsesiz yağmurlar
köpekler topraktan cesedimi eşeler
toprak beni ele vermez
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta