Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Gevrektir burada simitin adı
Damağında kalır kumrunun tadı
Yeşilin maviye vuslat muradı
Ege’nin incisi,harika İzmir.
Tebrikler üstadım..gönlüne sağlık..iyi günler üstadım...
Göztepe,Alsancak,Buca,Bornova
Gecelerde yosun kokuyor hava
Çiğli,Narlıdere,Hatay,Balçova
Doğa harikası,cenneti İzmir.
Kalimin hiç susmasın şair,anlat binlerce yıllık şehri,daha çok,daha derinden...
İzmir
Gevrektir burada simitin adı
Damağında kalır kumrunun tadı
Yeşilin maviye vuslat muradı
Ege’nin incisi,harika İzmir.
Otuzbeşbuçuk güzel Karşıyaka
Eşrefpaşa,Gaziemir,Bozyaka
Bostanlı’dan selam olsun Konak’a
Uygarlık kapısı,beşiği İzmir.
Göztepe,Alsancak,Buca,Bornova
Gecelerde yosun kokuyor hava
Çiğli,Narlıdere,Hatay,Balçova
Doğa harikası,cenneti İzmir.
Çok meşhurdur Kemalpaşa kirazı
Yeşilyurt'ta geçirelim bu yazı
Belkahve'den eser gece ayazı
Şairlere esin,ilhamdır İzmir.
Kordonu denizi saat kulesi
Çökertmeyi oynar yağız Efe’si
Muhteşemdir teleferik tepesi
Hoşgörü şehri,fuar kenti İzmir.
Tarih kokar,deniz kokar,kız kokar
Mavi,yeşil gözler edalı bakar
Sarışın güzeller yürekler yakar
Güzeller diyarı,başkenti İzmir.
Güzel İzmir'imi anlatan muhteşem dizelerinizi bölmeye kıyamadım efendim harika bir anlatımdı bir an kendimi o çok sevdiğim izmir'imdeymiş gibi hissettim, hissettiren muhteşem dizelerinizi kutluyorum yüreğinize ve kaleminize gönül dolusu tşkler ediyorum saygıyla...
Her sene İZMİR'e geliyorum, ÇESME' de
kalıyoruz. Gerçekten gevrekler ve kumrular
harika. Sakızlı dondurma, lokum ve reçeller de ona keza.
Yurdumun her köşesi birbirinden güzel, onun
için dünyanın gözü bizde kaldı.
SAYGI VE SEVGİLER... Tam puan...
İNCİ GERMENLİLER
Tarih kokar, deniz kokar kız kokar
Mavi, yeşil gözler edalı bakar
Sarışın güzeller yürekler yakar
Güzeller diyarı, başkenti İzmir.
İzmire tepeden şöööyle bir baktıktan sonra, Bu güzel dizeleri yazmamak ayıp olurdu. Sen de gereğini yapmışsın. Ellerine ve yüreğine sağlık.
OY OY ...iZMİR.ÇOCUKLUĞUMUN ŞEHRİ.....O GÜNLERE GÖTÜRDÜ DİZELERİNİZ BENİ..KUTLARIM.....SAYGILAR
İzmir'i görmesem şiirinizle görmüş kadar olurdum...
Çok doğru dizeler, çokta güzel yazılmış bir şiir...
Kutlarım Sayın Revanlı...
Sağlık ve saygı ile...
Lerzan L.ERDİNÇ
Kemeraltı desem esnaf diyarı
Unutmayalım kızlarağası hanı
Turistler görmeden gitmezler hani
Batının güneşi batmayan İzmir..
Gevrektir burada simitin adı
Damağında kalır kumrunun tadı
Yeşilin maviye vuslat muradı
Ege’nin incisi,harika İzmir.
İzmir en güzel sözlere layık hak ediyor çocukluğum orda geçti. İzmir benim ikinci memleketim yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun tam puanımla ant
İzmirl' li değilim. Ama o kadar sevdşk ki bu şehri. 30 yıl önce geldik, Bir daha gidemedik...Çok sade bir dille, harikuşlade tanımlaışsınız. Kutlarım tam puanımla + ant...
:)....dizelerinizdeki her güzelliği gözlerimle görmekten o kadar mutluyumki...teşekkür etmeliyim üstad!
Bu şiir ile ilgili 59 tane yorum bulunmakta