İzmir Şiiri - Kenan Encin

Hava kararmağa başlamıştı,iş yerimden çıktığımda hızlı adımlarla yürüyordum...
Pasaportta iskelede..20.10 gemisini beklerken ellerim çenemde..
İçimde acayip bir sıkıntı..sıkıntıyla beraber hüzün var...
Kordon boyuna bakıyorum,,göremiyorum..deniz doldurulmuş...
Müzik gürültüleri İzmir’in akşamını bozmaya çalışıyor..
Rahmetli babamın,ben küçük bir çocukken,
Sandviç yedirdiği yerler yok olmuş..dalgalı yer taşlarıyla
Birlikte....sert esiyor bu mayıs akşamında rüzgar...
Yok artık size benim imbatım dercesine sert...
Eski binaları..eski rum evlerini arıyorum..sadece koli postanesi
Gözüme ilişiyor....biniyorum gemiye doğru yukarıya...
Yüzümü dönüyorum izmir’e hareket ediyoruz yavaştan..
Konak iskelesine doğru..eski balık halini sıyırarak geçiyoruz...
Sigaramı yakıyorum zorda olsa sert esen rüzgara inat..
Sadece varyant yeşillikler içinde...içim,beynim,yüreğim..
Kararıyor..dudaklarım bükülüyor lanet olsun anlamında...
Ayrılıyoruz konak iskeleden...göztepeye doğru..
Sigaram 5 nefeste bitmiş...bir daha yakıyorum...
Yalı boyunca gidiyoruz..hayallerim gibi...
Her taraf bina olmuş..nefes almak zor..değil imbat..
Kurşun bile geçemeyecek kadar sık binalar..
Asansör her şeye rağmen ayakta kalmayı başarabilmiş
Güneş arkamda kızıla boyanmış..bulutlar,beyaz bulutlar
Güneşin ışıklarıyla cam parçaları gibi parlıyor...
Şehrin ışıkları yanmış...iyice kararmaya başladı şehir...
Derken susuz dede tepesi ağaçlarıyla çıkıyor karşımıza...
Adaklarla adanmış bir gün geçirmiş olmalı diyorum...
Az kaldı Göztepe iskeleye artık...
Evimi..karımı çocuklarımı düşünüyorum..
Bir an önce gitmem gerek...
İniyoruz göztepeye..hızlı adımlarla yürüyorum eve doğru..
Kalabalıklar içinde...daha fazla bekletmemeliyim..
Yemek için evdekileri deyip daha hızlı yürüyorum...
Sokaklar iyice karardı artık..
Fırından ekmek alıp gidiyorum..
Ekmeğin kokusu bütün mahalleye yayılmış..
Kapıyı çalıyorum...karım, çocuklarım...
Karşımda...
İçimde ki sıkıntıyla karışık olan hüzün kayboluyor..
Hoş geldin..kocam..babam sesleri....
Hayat her şeye rağmen güzel yaa..
Bir bardak su içebiliyorsan,nefes alabiliyorsan...
Hüzünmüş,sıkıntılarmış...
Hepsi geçer gider...boşver...
Biz bir kere geldik bu dünyaya...
Bir daha geliş yok...
Ona göre.....!