Yüksek bir tepeye çıktım da, yine
sana oralardan baktım İZMİR'İM
Kaybolmuş yeşilin
Dağ taş ev olmuş
Yeşilin şiirlerde kalmış İZMİR'İM
Karşıyaka bitmiş büyük köy olmuş
Evka dörtler beşler araya girmiş
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
güzel tasvir sana katılıyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta