İzmir Şiiri - Yunus Özerdem

Bir nefes olsam dersin
Bir nefes alsam
Çıkarabilsem geceyi aydınlığa
Bir el verip
Bir umut olup
Birşeyler değiştirerek
Kaldırabilsem karanlığı üzerinden
Bir zoraki gülüş
Bir kucaklaşmaya yol açsam
Kavuşsa anne çocuğuna
Erken olmasa toprağa giriş
Bir umut olsam
Bir el versem
İzmir'e
Yarınlar yakın olur belki
Belki bir türkü olur
Yüzbinler kenetliyken
Dualar zinncir olmuşken yüreklerde
Bir nefes olsam dersin
Bir nefes alsam
Toprak kokusu gider
Gül kokusu gelir
Bir el versem
Bir umut olsun
İzmir'e