İzmir Şiiri - Nadir Çınar

Kordondan sallana sallana yürüyorum;
genzimde tuz tadı, tenimde serinlik.
Ayaklarım bir kuleye çıkarıyor beni,
etrafım mahşer, yüzbinler görüyorum.

Çıkıyorum Varyant’ın dönemeçli yolundan,
ya da iniyorum bir kaydırak misali.
Ciğer patlatırcasına çekiyorum nefesimi,
tutuyorum İzmir’i bir kolundan.

Soruyor bana İzmir, “Var mı benden güzeli?”
“İstanbul hakkında sonsuz şiir vardır” diyorum.
Sonra gözümü Ege’ye dikip haykırıyorum;
“Seni anlatmak mümkün mü sadece redifli, dizeli?”