İzmir
Hep İzmir’e gitmek istemişimdir.
Fakat gidememişimdir.
İstediğin yere istediğin zaman pat diye gidemiyorsun.
Bu yüzden gidemedim işte.
Boş zamanlarımda param olmazdı.
Param olduğunda zamanım olmadı.
Hep aklımın kenarında kaldı İzmir.
Yinede hayalini kurdum gitmenin.
Ancak gidemedim...
İzmir bir eziyet oldu içimde.
İznik’e gittim.
İzmit’e gittim.
İzmir’e gidemedim.
İstanbul’dayım şimdi betonlar içinde.
Kim bilir bu saatte hangi çiçek kokuları tüter İzmir’de.
İzmir’e gidemedim...
İzmir düşlerimde.
Otobüsle içinden geçmiş olsam bile.
Mola vermemişti kaptan.
Sinirlenip, gerilmiştim hatta.
İzmir süzülmüştü gözlerimden.
Birgün elbet giderim İzmir’e.
Ömrüm yeterse...
Kül tablasında çoğalan izmaritler beni kanser edip öldürmezse.
19 Kasım 2018
Mehmet Raşit Er
Dipnot:
Bazen çok basit sayılan şeyler;
ulaşılması güç hayallere dönüşür.
Benim İzmir’e gitme içgüdüm gibi.
Gitmek her yıl ertelenir bir daha ki yıla.
Kayıt Tarihi : 20.11.2018 01:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Raşit Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/20/izmir-129.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!