Ay yüzüne ben olmuş damlasakızı körfezimin
Gecem her geçen günde yeniden
Es geçmeden meltemini tenime vurmuş
Mevsim Göz olmuş Tepe'den
Yaka hep Karşı'da durmuş
Son olurmuş sonum olurmuş
Gidersem bir daha göz göremem
Gitmem gidemem tenim pulunu dökerken..
Pus olurmuş suspus olurmuş yolların
Güneş hep yanlızlıkla doğmuş
Arınmışlık var her masaldan
Her esinti somut her duruşu gerçek
Tepe'den Yaka'ya..
Kayıt Tarihi : 7.6.2018 16:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahir Dinç](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/07/izmir-126.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!