İ ncelikler dökülüyor sessizliğinden,
Huzur akıyor körfezinden.
İnsanın derinlerine,
Aşk sızıyor gözlerinden.
Z evklerin yaşanır bin bir türlüsü,
Sessiz,tatlı sert sokaklarında,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Eskiden bir şair vardı.
İstanbul'u dinlerdi,
Gözleri kapalı.
Yeni bir şair çıkmış.
İzmir'i dinlemiş,
Kafası dumanlı.
TEBRİKLER ŞAİR.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta