''Gelir mi bir daha ?'' diyerek
Sersenişte bulunurken dostuna
Evet işte tam o sırada
Bir mısra yazmakta şair beyaz kağıda
-''Bir dahası yok ; yok ki bir daha''
Ne telafisi mümkün, ne de bahanesi
Yüz çevirmezdi aşık aşka
Yürek venüs sıcağında kavrulurken
Kanarken her bir sözün keskinliğinde
Saklı şehvetin tutku cinayetinde
Kül tablasında kendinden söndü izmarit
Muhtaçlığın en yoğun anında
Son kibrit çöpü ile yakılmak üzere.
Kayıt Tarihi : 18.5.2020 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!