İzmarit Şiiri - Özge Özgen

Şimdi, avlusunda düşüp dizimi incittiğim,
Eski bir masaldan sesleniyorum sana sevgilim.
Ay'a küsmüş yıldızlar düşüyor kirpiklerimden.
Ve bu aralar hiç mutlu değilim.
Gamzelerim ıslık çalmıyor.
Rüzgarda sallanan saçlarımı kestim çok zaman önce.
Dilimde hiç çözülmeyen bir cümleyi düğümledim ezberimde.
Bazen, sudan sebeplerle geldiğim oluyor şehrine.
Uyuyor oluyorsun.
Geriye dönüp, olmayan yağmurlar biriktiriyorum kendime..
Oralar sıcak biliyorum.
Ve ben, o kadar anlamsızım ki bu şiirin içinde.
Odasında hiç sönmeyen bir sigara izmaritinde küle çeviriyorum gövdemi.
Üşüyorum
Haberin bile yok ...

Özge Özgen