İzliyorum Gözlerini

İzliyorum gözlerini,

Karanlık denizin dalgın sularında, aysız gecede.

Bir uçurtma gibi sallanıyorum, el incem ellerden ayrı,

Kaçtıkça yakalanıyorum fırtınaya; hırçın ve köpüklü.

İzliyorum gözlerini,

Sokakta çalan akordu bozuk bir gitarın telinde.

Sürmelerin uzanmış kükreyen köksüz bulutlara,

Yürüyorum, sendeliyorum nazarında; korkutan ve öldüren.

İzliyorum gözlerini,

Dağların arkasına saklanmış yalnız bir fenerde,

Yoluma ışık tutan, ampulü patlamış, camında kelebekler…

İçten bir ıslık duyarım, çırpınış gibi uyaran ve ağlatan.

İzliyorum gözlerini,

Sararmış kusmuklu eski ve kımızı çerçeveli aynada.

Ellerimi kesiyor ustura, kan ya insanın içini kemirir.

Bir kat dağa sargı yarama; sıkı ve batikonlu.

İzliyorum gözlerini,

Zelzelenin yıktığı, Maraş lisesinin duvarında.

Yedi güzel hatırımda, yedi çınar kurumuş betonun altında.

Yemek borusunda hala bir parça ekmek kırıntısı; boğan ve üzdüren.

İzliyorum gözlerini,

Üşüyen battaniyemin altında, tuğlalar konmuş mezarımda.

Çatlaklardan sızmıyor güneş ve toprak soğuyor, ben soğuyorum.

Hatırlanmak istermişçesine bir okul girişinde, parkta, camide; usulca ve küçük harfle…

YALOVA 12.02.2023