İzlerini Taşıyor Gittim Sandığım Tüm Diy ...

I. Direniş

İşgâl edilmiş bir ülkedir şimdi yüreğim
gebedir bir soylu teslimiyete
deli başıma rağmen üstelik
kaybettim rüzgârların özgür nefesini
direnişe gücüm yok

Elimden gelmez aklıma gelen
Hani kaçsam gururumu çiğneyip
tutuşur yollar
utanır ayaklarım
Ki tutuklar beni gözleri her köşe başında
Mahkumuyum işte böyle bîçâre
Yüreğimin elleridir kelepçeye uzanan
Bunda hiç kimsenin suçu yok

Bir tek o gözlerden âzâde
O gözler ki bir taze bahardır
Su gibi berrak
Parmaklıklar kıvrılır
Açılır karanlıklar
Ve serçe sesleri çalınır ufuklara
Kıpır kıpır
İşveli
Kaygısız
Bir ceylan seker bu gri bozkırda
Bir büyük orman olur avcısız
Bu vurgunda av var,
Avcı yok.

II. Mâzîden Kalan

Ne var ki dağılmıyor alacakaranlık düşler
Mâzîden kalan bir diken pençeliyor mütemâdiyen
Her çırpınışında kanıyor yüreğimin kanatları
Kanım hâlâ sımsıcak
Her damlasında bin ah var
Göğsümün çeperinde capcanlı
Dönüp durur anılar

III. Esâret

İzlerini taşıyor gittim sandığım tüm diyârlar
Her gün biraz daha kırılıyor kemiklerim
Ölüyorum her gün biraz daha
Affet,
Çıkamadım enkazı altından
O meşûm zelzelenin