İzlerinde nefeslenirken!

Gün çekilirken
Elimde olmadan yine dalmıştım
Sen her halinle aklımdaydın ve hazzı muradımdın

Ne kadar sarih aşktın
Cezbeden bir feverandın haline katardın
Bazen çok utanırdım ve günlerce hazırlık yapardım

Nisa kimliğinde farktın
Sevda adına sabrı yudumlayan sancaktın
Gün yüzüne hasret topraktın kar misali bembeyazdın

Seni tanıyınca anladım
Meğerse utamamak halimin sayfasında saklıymış
Kalp kalbe karşıymış derlerdi hiç unutmazdım anladım

Sana mektup yazacağım an
Her yanıma bir heyecan sökün ederdi
Kelimeler boğazımda düğümlenir adeta ezber bozardım

Kaç kâğıdı yazıp atmıştım
Sil baştan işlemek adına nefeslenmeye başlardım
Ziyadesiyle güzel olması için hiçbir çabadan kaçınmazdım

Ne bir uyku tanırdım
Ve ne de yorgunluk namına bir şey hatırlardım
Yalnızca düşünmek ve izdüşümünde nefeslenmeyi arzulardım

Seninle buluşacağımız an
Nedense fevkalade panik atak yaşardım
Çünkü sen nisa kimliğinde ilk adımım ve ilk açan baharındın

Yıllara sâri ne kadar
Muradım varsa sabırla derlemiş ve beklemiştim
Sevdaya karşı ne kadar harım varsa da serinliğe ekmiştim

Çünkü sen benim geleceğimdin
Neslimin güvencesi ve hedefimin gerekçesiydin
Ve sen ilk aşkım, sevda bahtım ve gönül tahtım olacaktın