İzlerinde kal…
Çobanyıldızı’m, saklanmış görünmüyor.
Kapkara sis bulutu, semayı örtüyor.
Bakışıma sokulmuş, aşk konuşmuyor.
Durgun bir yalnızlığın, zindanındayım.
Sözümdeki gururumun, şifresi bir kırılsa,
Duygularım taşsa, bir nehir olup ta aksa,
Sevgimi yaşatan yüreğim, içimde susmasa,
Yılların sönmeyen volkanı olur, aşkı yakarım.
Sırlara verdim, bu ömrümün aldığı nefesi,
Sellere verdim, tenimde kalan senli hevesi.
Yollara düştü, sustuğum her sözün şivesi.
Gözlerim seni arar durur, izlerinde kal.
Oktay ÇEKAL
26.07.2015-20.58
Kayıt Tarihi : 6.10.2015 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!