İzlerin Şiiri - Rıdvan Cankiç

Dünyam dokunduğun yerle renklenir,
Kokunu bıraktığın yer ile hayat bulurdu.
Odamda dokunduğun her yerde bir anın var,
Nereye elimi sürsem sen oradasın.
Kanepeye ne zaman otursam,
Seni uyurken görüyorum,
Ve uyandırmamak için vazgeçiyorum.
Su bardağına dokunsam,
Önce senin içmeni bekliyorum.
Havluya ne zaman dokunsam,
Banyoda seni hayal ediyorum.
Yatağıma ne zaman uzansam,
Üstünü açmamak için,
Yatmaktan vazgeçiyorum.
Ama evde öyle bir iz bırakmışsın ki;
Kapıya ne zaman yürüsem.
Terk ettiğin günü görüyorum.