Topuklarında diken izleri
Çakmadığın mıhlar duvarında hayal
Kalem kağıda boyanıyor
Kelimeler kıvrılıyor ucundan
Sessiz geçişleri var parmak uçlarının
Ucuna basa basa sessizce soğuk mermerlerden
Bir damla kadar olamadı
Bir mermeri delen
Hangi ayağını unutuysan merdivende o yana düşeceksin
Ellerinde trabzan yokluğu
Nefesine çöl düşecek
Kayıtsız bir kaktüs batacak avuçlarına
Sen su dilerken tüm seraplar yoka karışacak
Kar sesi var rüzgarda
Fırtana kopacak
Aşk ve vuslat
Birbirine deymeyen taneler gibi
Lapa lapa yağacak
Firkat avuçlayacak ellerini
Kalb en çok sus diye atıcak
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sümeyye Nuroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/02/izler-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!