Düş kırığı çiçekler besliyorum.
Çaresiz bir çağ yolculuğunda.
Mevsimlerden vahamet,
Aylardan telaş karışıyor yazgıma.
Taze bir ilkbahar rüzgârı alnıma değiyor.
Birazdan yağmur yağacak.
Fakir bir Urfa akşamında,
Elimde çanta,
Boynumda ayrılık giyotini,
Kafamda sen.
(Şimdi bir atom çekirdeğisindir.
Patlaman an meselesi.)
Usulca geçiyorum sokaklardan.
Yeni yetme bir çağ dikeni
Yüreğimi kanatıyor.
Olanca hızımla aklımı kundaklayıp,
Tecimi hesaplara kurban giden kalbimi.
İsmailleyin kurtarmak için
Bana pas tutmayan bir yürek gerek.
Şehevi bir hayatın gölgesinde.
Pas tutmayan bir aşka uzanmak
Girdaplar içre yüzmek kadar zordur bilirim.
Ve ben öyle bilirim ki aşkı,
Gelinlik kızların
Çeyiz sandıklarına sakladıkları,
Mahrem bir emanet kadar saf ve paktır.
15-17.03.2002
Mehmet Yıldız 6
Kayıt Tarihi : 19.4.2019 18:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!