Kurumuşken tüm çiçeklerim,
Haber vermeden girdin
Gönül bahçeme
Penceremde, hercai menekşelerim, sardunyalarım
Bahçemde,en sevdiğim sarı güllerim, beyaz papatyalarım,
Boyunlarını bükmüşken;
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
İzinsiz Girdi Biri Gönül Bahçeme
İZİNSİZ GİRDİ BİRİ GÖNÜL BAHÇEME
Kurumuşken tüm çiçeklerim,
Haber vermeden girdin
Gönül bahçeme
Penceremde;
Hercai menekşelerim, sardunyalarım
Bahçemde
En sevdiğim sarı güllerim, beyaz papatyalarım,
Boyunlarını bükmüşken;
Nilüfer yaprakları düşerken suya
Kapı aralığından gölgen düştü odama
Hiç beklemediğim bir anda
Üstlerine konmazken çiçeklerimin artık kelebekler,
Arılar şarkı söylememeye yemin etmişken
Mutluluğu oynarken biz virane kalbimle,
Kalın surlar varken etrafında, aşılması zor
İzinsiz girdin gönül bahçeme ansızın;
Ben istemeden!
Nisan yağmurlarını beklerdim hep
Yağmurlarda sırılsıklam ıslanıp,
Kelebeklerin eşlik etmesini,
Gökkuşağının altından geçerken
Dilek tutmayı hayal ederdim
Ve,
Sen
Öyle bir zamanda
Giriverdin gönül bahçeme ansızın
Hiç beklemediğim bir anda
Avuçlarımda bir tutam umutla,
Pembe sabahları düşlemek
Erişilmesi zor hayalken
Çığlıklarım dinse diye hep dua ederken
Seni çağırırken yüreğimin derinliklerinde
Ansızın giriverdin gönül bahçeme
Hiç beklemediğim bir anda
Leylaklar renklerini,
Sümbüller kokusunu yitirmişken
Ayağımın altında;
Yemyeşil çimler, çimenler,
Toprak olmuşken kahverenginin en koyusundan
Kavak ağaçları
Artık unutmuşken çiçeklerini savurmayı
Göz yaşlarımla dolan kuyuda
Hayallerimle yıkanırken
Bir uğur böceği gibi kondun omuzlarıma
Ansızın
Ve
Şimdi,
Bir vedada buluştuk son kez
Burukta olsa gidiyorum senden!
İçimde, dışımda artık sen yokken!
İzinsiz gönderdim seni gönül bahçemden
Ansızın
Sen istemeden
Emine TOKGÖZ
05.01.2010
Emine Tokgöz
,biraz mektup tarrzında iç döken bir şiir olmuş..okudum iyiki yazılmış
Ve,
Sen
Öyle bir zamanda
Giriverdin gönül bahçeme ansızın
Hiç beklemediğim bir anda
Avuçlarımda bir tutam umutla,
Pembe sabahları düşlemek
Erişilmesi zor hayalken
Çığlıklarım dinse diye hep dua ederken
Seni çağırırken yüreğimin derinliklerinde
Ansızın giriverdin gönül bahçeme
Hiç beklemediğim bir anda
Leylaklar renklerini,
Sümbüller kokusunu yitirmişken
Ayağımın altında;
Yemyeşil çimler, çimenler,
Toprak olmuşken kahverenginin en koyusundan
Kavak ağaçları
Artık unutmuşken çiçeklerini savurmayı
Göz yaşlarımla dolan kuyuda
Hayallerimle yıkanırken
Bir uğur böceği gibi kondun omuzlarıma
Ansızın
Ve
Şimdi,
Bir vedada buluştuk son kez
Burukta olsa gidiyorum senden!
İçimde, dışımda artık sen yokken!
İzinsiz gönderdim seni gönül bahçemden
Ansızın
Sen istemeden
yüreğiniz incinmesin sevgili şaire...daha nice baharlar..diliyorum yüreğinizde...sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta