gelmez sormaz halimi bilmez oldun
gün şafakları sökün eder
mahur besteler söyler
sensizliğin koynunda kırılgan maviler
şimdi zaman kara bir yalnızlıkta
bir gemi gibi fırtınada alabora bu yaşam
mendiregi devrik yarılmış ortasından
batık pas tutan kıyının dip uçlarında
gün alacasında bölünmüşlüğü paramparça
karıştır ateşi yanalım
yanmak ki ne yanmak
uyanmak ki ne uyanmak
kızıl bir akşam sefasında
gel ay öpsün yıldızlar gülsün
kavrulalım güneşin duldasında
tam bir labirent içine girdiğim
prizmanda köşe bucak kapmaca
şimşekler çakar aklımın kıvrımlarında
gezinirim sende sen bundan habersiz
çaldım seni senden istersen verme izin
hayallerimde zaten sen hep benimsin
ıskalanan bir aşkta olsa da hüznüm
güneşle yıkanan mavileri kuşanır an
sevgi mermilerini yağdır beni vur
bitmedi…
vedat koparan 23 a? ustos 2007
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 13.7.2008 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!