İzinsiz Şiiri - Neslihan Kösoğlu

İZİNSİZ
Bildik bir hikâye gezindi aklımın sularında
Yüreğim dalgalandı..
Gözlerine vurdu filikalarım
Oysa ellerimle kapatmıştım çekmeceleri
Üstlerini eritilmiş satırlarla kaplamıştım...

İzin almadan gelen bir rüzgâr gibi,
geziniyorsun saç tellerimde
Saçlarım birbirine karışıyor kaçmak isterken
Bir akşam,vedaya geliyor
Sen soluyorsun,
Gece buğulanıyor...

Her iki yarımın tam etmediği sokaklardayız
Bizden bir tam etmez
Her zaman artarız...

Tarçın kokulu baharlara başladım ben
İçimde satır satır biriktim
Sınırlarımdan taştım
Artık kendine kirletecek sokaklar ara
Ben yalnızlığına artarım...