Yazık !
Boşanıyorum , bu debdebelerin kırık kalelerinden .
Yarık , kurumuş toprakların fırtınası benim yüzümü kirletmeyecek .
Diz kapaklarım yerle birleşmeyecek .
Çamurlaşmayacak dünyanın ,o her şeyi bağrında sakladığı belgeleriyle .
Ne kara çağlayanların savaşları ortasında tarumar olmuş bir kadın
Ne de kırık kalelerin savaşçısı , bir mücrim olacağım.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Ruhun gücü...! Her şiirinize yansımış...
Kutlarım...
Kaleminizle tanışmak güzeldi...
Düşünmenin yasak, günahların bol olduğu yerde sürrealist düşünmek anlaşılmaz delinin çığlığı daha çok ve görünmezlik iksiri kalabalıklar arasında ve bilgece meydan okuma, kurşun yerine metaforlar saçma ve alevler saçan ejderha!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta