İzin vermeyeceğim Şiiri - Hamiş Acar

haklısın evim camdan
haklısın ruhuma karanlık ipler dolanır

doğru alamıyorum kendimi uçurum korkularından

ama bu sefer işim rast gidecek
yürüyeceğim ben bu yolu

yürümesin isterse hiçbirşey yolunda
bir çingene kızının tutulamayan ruhu gibi

çünkü duyuyorum yürüdüğüm çakıl taşlarının sesindeki o mutluluğu

yüzüm hep gökyüzünde
yüzüme vuran yağmur damlalarında duyuyorum o tertemiz hissi

suyun taşa çarpışını izleyeceğim
aynanın biçimine bakacağım
kendimi arayacağım orada

ve bir dal biçimini düşürürken toprağa
o serinliği duyacağım

bir kırlangıcın boşluğa düşürdüğü sesi yakalayacağım bugün
onu içime kapatacığım

bir bulut dönüşürken onunla olacağım
hayallerimin bir buğu gibi silinmesine izin vermeyeceğim

ruhuma karanlık şarkılar söyletmeyeceğim
ruhu kayıp olan gittiği hiçbir yerde bulamazdı kendini

bütün umutlarıma sonsuz zaman tanıyorum

kimselerin kötü sözleriyle öldürtmeyeceğim içimdeki çocuğu