İzin Verelim Şiiri - Ömer Dalman

”Şimdi kadınları yerden yere vurdum, ama
aslında aynı şeyler erkekler için de geçerli;
aman alınmayın! ”

”Veya erkekleri yerden yere vurup,
bazılarını öküzü benzettiğimde
lütfen öküzler alınmasın,
çünkü aynı şeyler
yer yer, kibar olanları için de geçerli! ”

”Kalın bilekli, arslan pençeli
duygu geçirimleri tümüyle yalıtılmış
dolmuşçulara sataştık ama,
hemen alınmasınlar lütfen.
aynı şeyler zayıf olanları için de geçerli.”

”Bütün gün aerobik salonlarında takılmayan
şişmancık kadınlardan bile seksi görebildik,
hatta onların peşinden koştuk, ama
lütfen artizz olanlar alınmasın;
onların da peşinden koşarız elbet! ..”

”İş çevreleri içinde gün boyu kendini gösteren
satışlardan, arkadan yapılan kaş-gözlerden,
yüze gülüp, kuyusunu kazmalardan bahsettik ama
lütfen hemen elemanlar, müdürler alınmasınlar.
aynı şeyler kendimiz için de geçerli! ..”

”Camış gibi bira içip içip, sporsuzca yaşayıp
katman katman göbek büyütenlere laf attık, ama
merak etmesinler
yine bir akşam buluşsak sevgiyle bakarız,
muhabbete dalarız.”

”Türk Filmlerine laf ederiz bazen, ama
yabancılardan da hakedenlerin payını veririz
merak etmeyin! ”

”Bugün şiirleri şu şekilde yazdık,
sertten yana olduk, ama
merak edilmesin
yarın da bu şekilde, yumuşakça yazarız.
Her türlüsü de bizden değil mi? !
alınılmasın...”

diye diye binbir özür tarifiyle girseydi şairler,
yazarlar
şiirlerine, yazılarına;
ortada kalır mıydı eserlerin güzelliği, özgünlüğü,
özgürlüğü, karakteri?
Onlar eser olurlar mıydı hiç ve
koca bir “özür listesi”nden öteye geçebilirler miydi?

izin verelim kardeşler,
izin verelim ey koca millet!
renklere, duygulara, takılmalara
sitemlere, sonradan sarılıp öpüşmelere,
karalamalara, aklanmalara,
dürüstçe ortaya dökülen eserlere
yani kendimize
izin verelim!

ve bir şey karşısında gerekirse alınıp, tökezleyip,
sinirden köpürüp,
sonra yine ayağa kalkıp
tadıyla yürünmemize,
herşeyden tümden vazgeçmeyecek kadar olgun olmamıza,
herşeyin bizden olduğunu hayatımıza geçirmemize
izin verelim!

(Nisan 2007)