Gözlerimden dökülen yıldızsın
Hayat gibi kayıp gidiyorsun avuçlarımdan
Yolunu gözlemekten yoruldum
Sabrım kalmadı ama çaresizim...
Bir hayale tutunmuşsun
Pamuk ipliği inceliğinde
Kopmasından korkuyorsun
Ruhunda kopan fırtınaları gözlerinden okuyorum
Sende yalnızsın ruhun üşüyor, biliyorum
Herkesten biraz fazla pişmanlıkların keşkelerin var, görüyorum
Sorsam inkar edeceksin biliyorum…
Hain bir sevdanın kıskacında can çekişiyorsun
Öylesine isyan dolusun ki
Bir türlü ne kendinle
Ne de hayatını çalanla hesaplaşamıyorsun
Küçültüp dünyanı
Maskeler ardına gizlenmişsin
Yarınlara dair hayallerin var mı bilmiyorum
Her sıkıştığında ruhun daraldığında
Herkesten kaçıp uzaklara gidiyorsun…
Her ne kadar kaçsan da
Hayatın kendisinden kaçamıyorsun
Sen de biliyorsun
Artık vazgeç yılların hesaplaşmasından
Bir kez de sevmeyi dene
Umudu yarını ol seni seven birisinin
İzin ver senin de dünyana güneş doğsun
©
25 Ağustos 2023
06:45
Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 10.9.2023 22:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!