İzin Ver....
Heceler gülüşünün içinde dans ederken,
Şiirler dokunurdu yüreğime...
Sen bilmezdin;
Şehrine hayran
Şehrine aşık
Şehrinde kayıp bir şiir gibi dolanırdı yüreğim...
Tanımazdın ruhumun şehrine savrulan rüzgârını.
Görmezdin...
Sen hercai sevdalarınla doğururken güneşi
Kaç kere yanık sabahlara kavruldum susuzluk dehlizinde..
Kaç kere kalabalık yalnızlıklar içinde boğuldum,
Kaç kere yenilendim kurşun yarası gecelerde
Kaç kere esmer bir ülkenin gülüşünde güneşi bekledim!
Ve kaç kere kimsesiz bıraktım rüzgârımı, fırtınalar arasın da....
Bir solukluk, soluğun hayaline sığınarak!
İzin ver yaralı yüreğimi toplayıp avuçlarına bırakayım..
İzin ver şehrine mülteci olayım sevgili!
Silip bütün ar duygularını,
Affedilmez günahlar sıralayalım, soluğunda salınan fırtınalarda!
Ayışığının tanıklığında;
Gülüşlerimiz karışsın birbirine!
Bütün tanrılar eğilsin
Utangaç satırların hecelerine....
Şehrine mülteci olayım sevgili!
Izin ver!
Şehrine mülteci olayım...
Süheyla Güney Avcı
Kayıt Tarihi : 22.3.2020 01:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!