İzin Ver Şiiri - Eylül Hayat

Sana sunulan hayatın küçücük bir köşesinde bana yer ver.
Her şey olamam elbette.Sabahlarına doğan güneş,
Yüzünü okşayan rüzgar,yediğin aşın tuzu olamam.
Canın sıkıldığı an yalnızlığından çekip alabilirim mesela!
İçini ısıtacak bir bardak çayı karşılıklı yudumlayarak,
Ela gözlerinin içine bakıp sözünü kesmeden
Seni dinleyecek dostun,yarenin olabilirim..
Okuduğun polisiye roman olamam belki!
Ancak sana kendimi, hikayemi anlatarak bende paylaşabilirim acılarımı
Kimbilir yumuşacık dokunuşlarla silersin
Gözlerimden süzülen yaşlarımı..Omuzuna başımı yaslarım..
Ne zamandır saçlarım okşanmadı..
En son annemin okşadığı saçlarımı belki sen okşarsın olmaz mı?
Yağmur olup üzerine yağabilmek,
Üşüyüp titrediğinde seni sarıp ısıtan yorgan olabilmek
Yada çok sıkılıp bunaldığında gökyüzüne bakıp seçtiğin bir yıldız olabilmek
Sana sunulan hayatın küçücük bir köşesinde bana yer ver..
Başını yastığa koyup daldığın uykularda ki rüyan olsam..
Koklamaya doyamadığın o çok sevdiğin çiçek..
Dikenlerim yok benim acıtmam asla canını..
Huzur bulmak istediğin sahil kenarında gönlüne vuran sakin dalga olsam.
Çok yorulup dinlenmek istediğinde gölgesine sığındın dev çınar!
Annelerden başka hiçbir kadın karşılıksız sevmez! ! !
Ben seni karşılıksız seven ve hep sevecek yüreğe sahip bir kadınım…
Güvendiğin tek dost kendini görmek istediğinde baktığın ayna…
Beni hayatının bir köşesine koyuver, izin ver hep yanında olayım..
Tüm inancım ve samimiyetimle gözyaşlarımla yüreğime mühürledim ben seni..