Gönlüme akan billur bir su gibi damla damla dolmaktasın yüreğime
Gidişin depremleri dönüşün cennetleri sunmaktadır an ve an yaşantıma
Varlığını koklamak yudum yudum, sebep olur yeniden doğmalarıma
Sen bu gözlere düşen en mukaddes ışık ve çalan en uzun şarkısın
Haydi seni hissetmeme izin ver başım dönsün gözlerim kararsın
Ey yanakları gül bahçesi yarim, ey elleri papatyalı yarim
Yanında özlemden kavrulduğum, kapanan göz kapaklarında her an
hasretlikten paramparça olduğum düşümün yeryüzüne gelmiş hali
Al beni pamuk ipliğinden örülmüş kollarına
Küçük yemyeşil bir kelebek ömrüne eşdeğer hayatımda
En son hücrem ölene dek seni solusun tüm varlığım doya doya
Şubat 2011
Fuat PolatKayıt Tarihi : 29.6.2011 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!