Bal güneşim,
Hırçın toprağım
Benim bir an yaşamama izin ver
Yapayalnızlığımı sürdüreyim.
Böylesi gider hoşuma.
Hırpalatmadan kendimi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Aman Tanrım.
Bu benim şiirinizi okuduktan sonraki nidam.
'Kelimeler şeyleri eksilterek duygusuzlaştırır, kelimeler kişiliksizleştirir, kelimeler olağandışı olanı olağanlaştırır.' demiş Nietzsche.
Nietzsche yarı yarıya tapındığım adam. Fikirlerinin bilmiyorum kaçına katılırım kaçına katılmam. Ama ifade ediş biçimine diz çökmediğim görülmemiştir.
Yaşanmışlık karşısında kelimelere olan öfkesini, itirazını, ne derseniz deyin birebir duyarım. Anlattığım da olmuştur.
Öte yandan kelimeler, bunlara içten içe bir düşmanlık duyan Nietzsche' nin elleri dahil olmak üzere, akıllara durgunluk verecek şiddette patlayabilir yeri geldiğinde.
Bu şiir tam bir örnek.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta