İzin Ver Şiiri - Turan Ayan

yazılmamış en büyük şiirimdin sen benim
kelimelere sığdıramadım
seni ve sensizliğimi
düğümlendin boğazımda
nefes alamıyorum
söylenmemiş şarkılara adıyorum seni
içimde saklıyorum
istemiyorum dolaşmasını dilden dile
seni ben hücrelerime kadar yaşıyorum
bazen bir masal oluyor adın
avutuyorum gün görmemiş gecelerimi
gelmedin sende kaldı aklım
şehir sende kaldı ve sokaklar sensiz
yağmurlarım gözyaşım oldu
sağanağında nice sabahlar ettim
ne dualarım kaldı seni anmadığım
ne de duraklar,istasyonlar aramadığım
gelmeyişinin hüznü bir sis gibi çöktü içime
gözüm başka göz görmüyor
yüreğim kör oldu
şimdi hüznümü ben nereye gömeyim
nerelerde haykırayım yalnızlığımı
hangi ellerde şefkat bulsun ellerim
hangi omuzda ağlayayım ben
eğerki artık kalbinde yaşayamayacaksam
izin ver gamzelerinde öleyim