Ey gönlümün yücesi, gönüllerin sultanı
Yüzüme sevgiyle bak huzuruna geleyim.
Kalbimin kor ateşi damarda akan kanı
Gönlümü çıranla yak huzuruna geleyim.
Sana olan aşkımı feryadımla yırtarak
Gökte melekler gibi kanadımı çırparak
Bütün günahlarımı makasınla kırparak
Anlımda nurdan bir ak huzuruna geleyim.
Sevginle sarhoş olup kevserle bayılarak
Kendime geldiğimde yeniden ayılarak
iyilerin içinde bir garip sayılarak
Arınan gönlümse pak huzuruna geleyim.
İyi ve güzellikler torbamda yüküm olsun
Hayatta yaptıklarım torbama bir bir dolsun
Bu gönül mecnun olup çölünde seni bulsun
Nurlanan taçını tak huzuruna geleyim...
Kayıt Tarihi : 10.9.2006 18:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eylül 2006
![Gülten Ertürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/10/izin-ver-12.jpg)
Bir de son kıtada, torbam kelimesinin tekrar edilmesi şiiri dar bir torbaya sokmuş gibi, bence onun birini çıkarıp atarsanız, şiir biraz daha nefes alacaktır.
TÜM YORUMLAR (3)