Bırak bırak dağınık kalsın.
Arkandan pisliğini toplamak istiyorum.
Çorapların sarkmış olsun çekmeceden,
Kazağın koltuğun üstünde;
Birde onun yanında,
Son yemeğinin tabağı.
Diş fırçan yastığımın altında...
O çok sevdiğin terliklerin;
Bir onlar...
Her zamanki yerinde,
Unutulmuş olsun..
Kapının eşiğinde! ..
Ben hergün bir parçanı toplayayım.
Bırak bırak dağınık kalsın.
Arkandan izlerini toplamak istiyorum.
Ama öyle bir iz bıraktın ki bende.
Kokunu terliğinden de,
Tenimden de silemiyorum....
Kayıt Tarihi : 18.5.2009 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tenimden de silemiyorum
--
süper final..kutluyorum.
yüzüğü çıkardı ,
izi daha parlaktı...
TÜM YORUMLAR (5)