Bak tutuşmuş alev, alev yanmakta.
Yükselen feryadı arşa çıkmakta.
Melekler el bağlamış, Allah’a yalvarmakta.
Ya Rabbim, naçiz kulun seni anmakta.
Figanı bize geldi, gökler inledi.
Karardı suların berrak tertemiz rengi.
Toprak cehenneme döndü, bir anda alevlendi.
Kulunun başı yine secdeye indi.
Titreyen ellerini açmış sana soruyor.
İnsan canı dünyada müzmin mi diyor.
Tövbe edip kalp ile gölgene sığınıyor.
Gitmek için ya Rabbim senden izin istiyor.
12.3.1978/Ankara
Necdet Cemal OcakKayıt Tarihi : 22.6.2007 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)