izin
Yağmalanmış şehirler gibi
Bomboş ve viraneyim
En kötüsü de
Toplanması güç bir halde
Darmadağınığım
Kendi suskunluğumla
Yarattığım
İhanetimin bedelini
Ödeyememekten korkuyorum
Kimseler güneşimi çalmadı
Perdeleri sıkı sıkı
Ben kapattım
En koyusundan
Zifiri karanlıklarımı
Bile isteye
Ben yarattım
İntihardan farkının olmadığını
Biliyor olmam
Hiç bir işe yaramıyor
Esenlik ve teselliye
Gereksinim duyduğum
Her anımda
Koşa koşa gidemesem de
Düşlerimde yarattığım
Denizin dalga seslerine
Neyin yasını tuttuğumu
Bilmediğim bir nedenle
Gitmedim gidemedim
Ayaklarım geri durdu
İçimdeki gedik ve yaralarda
Kör sinekler
Cirit oynadılar
Ben izin verdim
Mor çiçekli
Sonbaharlarım
Şimdi
Çok uzaklarda kaldı..21.8.22
Kayıt Tarihi : 22.8.2022 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/22/izin-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!