İzimiz bizim Şiiri - Atilla Yiğit

İnsanız biz ne fark eder rengimiz
Topraktan var olmuş özümüz bizim
Bir rüya misali geçen ömrümüz
Geçti bahar geldi güzümüz bizim

Baharı görmeden bitti güzümüz
Yanmadan küllendi söndü közümüz
Söylenmedi yarım kaldı sözümüz
Acep söylenirmi sözümüz bizim

Takdir böyleyimiş böyle yazımız
Gurbet elde bitmez oldu sızımız
Hal kalmadı Ağırlaştı hızımız
Dayandı yokuşa düzümüz bizim

Dünya fani yoktur asla gözümüz
Herşeyimiz iki metre bezimiz
Gülermi mahşerde yarab yüzümüz
Dünyada gülmeyen yüzümüz bizim

Biz insanlar bu dünyada tohumuz
Meşagatli eziyetli yolumuz
Hasat edilecek belli sonumuz
Dirilecek birgün özümüz bizim

Haktan geldik hakka doğru yürürüz
Hak yolunu en kutsal yol biliriz
Ömür biter yiğit bir gün ölürüz
Kalırmı dünyada izimiz bizim

Atilla YİĞİT