Bir bak etrafına sorumlu olan kaç kişi var.
Bir de bak sorunlu olan kaç kişi var.
Sevgi ilaçtır en kötü dertlere bile.
Bir bak bakalım sen de hiç ilaç kaldı mı?
Gel demektense, arkandayım demeyi,
Yürü demektense, koş demeyi tercih ederim.
Işıkların yanında sönük fenerden çok,
Yanan bir lamba olmanı dilerim.
Paylaşılacak her zaman bir şey vardır.
Elindeki çizgileri, yüreğindeki sevgiyi, Acıları paylaş,
Acıların azaldığını göreceksin kum saati gibi.
Acılar nasılda aşağıya dökülüyor öyle değil mi?
Tomurcukların döküldüğü bir karanlık pencerede.
Yaşam ağaçlarının olgunlaştığı bir kapı arala.
Kapının önünde duyduğun her gün ki sesler olmadan.
Benim sesimi duyacaksın. İzimden yürü.
Kayıt Tarihi : 23.4.2003 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Sınmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/23/izimden-yuru-enginizm.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!