Ayak izlerin kaldı bende, baktığım her yerde.
Toprağa kazınan bir acı, misali.
Beni bekleyen her yolda sancılı hatıralarımız vardı.
Her adımda kaybolan bir belirti gibi.
Rüzgar sildi tüm yolları.
Ama geride bıraktıklarımızı bir türlü görmedi.
Hangi adımda kırıldım,
Hangi noktada kayboldum?
Onu ne yüreğim, ne aklım, ne de sana olan öfkem bilmedi.
Canım her yandığında, her acının altından sen çıktın.
Çünkü bıraktığın hatıralardı, yüreğimi söküp gömen.
Bir işaret kaldı geriye.
Ama ben, her adımda biraz daha yitiyorum.
Her geçtiğim yolda bir yara daha alıyorum.
Her hatırasıyla sızlayan bir geçmiş dikiliyor önüme.
Artık adımlarım seni unutturacak.
Bir zamanlar yürüdüğüm,
Bir zamanlar seninle olduğum
O yolda silinen tek şey sen olacaksın...
Şimdi son sözlerim bunlar sana.
Beni arama, yolumdan gitme.
Bıraktığım işaretlerde ne kadar geriye gitsen de,
Bana bıraktığın acılar o kadar derindir ki!
Asla tam anlamıyla silinmeyecek bende.
Aklıma her geldiğinde sızım sızım sızlayacak.
Onun için peşime düşme...
Suzi Ayyıldız
Kayıt Tarihi : 2.3.2025 20:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!